Geavanceerd zoeken

Een andere verdwenen figuur was de badcontroleur, aan wie iedere volwassene (tussen 1935 en 196?) moest betalen om in zee te baden !. Men kan zich best voorstellen hoe moeilijk die mensen het hadden om "zwartbaders", eenmaal in het water, er terug uit te halen, wetend dat ze in hun badpak toch geen geld bij zich hadden. Een van de laatste foto's van die controleurs (Omer Vilain)

Aan de dijktrappen speelden de kinderen graag. De leuning bood kans om te klimmen, te buitelen en in het zand te duiken. Als kind speelde men afwisselend aan een trap, op het droog zand, op het nat zand ('t hard zand), in een kil of op een golfbreker (Omer Vilain)

Voor de jeugd was tot voor enkele jaren de wedstrijd voor fortenbouw een drukgevolgd evenement. Groepjes van 6 maakten een fort in een gecontroleerde tijd. Een paal met een nummer stond midden het fort. Het was zo berekend dat de vloed vlug zou opkomen. Degenen wier paal het langst tegen de aanrollende golfslagen bleef staan waren de winnaars (Omer Vilain)

Bij het pootjesbaden langs de vloedlijn ontmoette men dikwijs eenzamen met hun schoenen met samengebonden veters over de schouder geworpen. Ze keken, slenterden en spraken bijna met niemand (Omer Vilain)

Het seizoen aan de kust heeft steeds kleine beroepen aangetrokken zoals dagbladventers, leurders met chocolade-ijs, gelegenheidsfotografen of zoals hier een straatzanger op het strand. De Italiaanse troubadour was vooral bekend op onze kust tussen 1920 en 1935 (Omer Vilain)

Bij de organisatie van de badendienst kwam er heel wat kijken. Er kwamen immers bijna 400 badkarren op het Oostends strand. Hierboven ziet men de redder, de voerman, een ontvanger en een inspecteur van de badendienst (Zichtje genomen op het Klein Strand) (Omer Vilain)

Ezeltjes en pony's verhuren behoorde tot de kleine strandberoepen. Een ritje op de rug van een ezeltje was dan ook een hele gebeurtenis. Nu rijdt men met go-carts op de dijk zelf (Omer Vilain)

In het begin van de aanleg van de grote golfbrekers kwamen de eerste ééndagstoeristen zich aldaar gaarne verpozen om zee en baders te bekijken. Strandstoelen bestonden er nog niet. Rappe Oostendenaars verhuurden hun keukenstoelen. Het zichtje vermeldt Midddelkerke, doch meer dan waarschijnlijk is het een Oostendse golfbreker (Omer Vilain)

Een typisch strandspel uit Engeland overgewaaid was het croquetspel. Meestal gespeeld door kinderen van de begoede burgerij. Poortjes en paaltjes gaven de weg aan lagnswaar de houten bal met een houten klophamer moest geslagen worden (Omer Vilain)

Een van de grootste kindergenoegens was met een klein visnet garnaaltjes en andere kleine visjes te vangen in de grote killen (wij zeggen "kellen") die er toen nog waren. Met de aanleg van de grote golfbrekers zijn die verdwenen. Hier zicht nabij het Oud Koninklijk Chalet (Omer Vilain)

Het bekende pleintje (eerder kruispunt) van Oostende, "Petit-Paris" genaamd naar een oude afspanning die er meer dan 150 jaar gelegen stond. Men ziet dat er nog ongebouwde grond langs de Torhoutsesteenweg was. Let ook op de bomen tussen Petit-Paris en het Leopold I-plein en ook op de prachtige gaslantaren (circa 1900)(Omer Vilain)

 

Een pleintje in aanleg met nog maar enkele villa's. Thans het "Bauwensplein" in de nieuwe Koerswijk (circa 1930). In de verte ziet men reeds het cafΓ© "Longchamp" (Omer Vilain)

 

"De Platse" zoals men het nog steeds noemt, is het centrum van Zandvoorde. In de tijd dat Zandvoorde nog een rustige landelijke gemeente was. Men ziet hoe rustig alles er was, geen fabriek, geen autostrade, enkel maar "buitenmensen" die gelukkig waren ver van de stad te wonen (circa 1905) (Omer Vilain)

 

Het plein met tennisvelden aan de Distellaan te Mariakerke. De aanleg van Mariakerke-bad was nog maar goed begonnen (circa 1935) (Omer Vilain)

 

Het Prinses Clementinaplein voor de Eerste Wereldoorlog. Prachtige herenhuizen sierden de omgeving van dit plein. Men ziet langs de Koninginnelaan de tramsporen die een tijdje de verbinding deden naar het Bosje (circa 1910) (Omer Vilain)

 

Het Sint-Petrus en Paulusplein met het Station in de achtergrond. Men ziet ook nog het oorlogsmonument van de Oostendse gesneuvelden uit de oorlog 1914-1918 (1930) (Omer Vilain)

 

De Groentemarkt op een drukke marktdag. In de achtergrond ziet men nog juist de spits van de beiaardtoren van het Stadhuis (circa 1905) (Omer Vilain)

 

Het plein voor het Vredegerecht (gebouwd tussen 1938 en 1940). Na de oorlog kreeg het de naam van Canadaplein, ter ere van de Canadezen die op 8 september 1944 onze stad bevrijdden. Later werd een baan doorheen het Canadaplein en het Leopoldpark getrokken (foto circa 1948 (Omer Vilain)

 

De Vismarkt gelegen tussen de Bonenstraat en de Kadzandstraat. Vissersvrouwen en kinderen poseren nabij de vistafels. EΓ©n enkele man daartussen : de orgeldraaier van danszaal 't Keuntje, gekend onder de naam van Sara van Swansels (circa 1900) (Omer Vilain)

 

Het pleintje tussen de Van Iseghemlaan en de Langestraat (thans Monacoplein). Toen stationeerden er reeds enkele auto's, maar talrijker waren nog de koetsiers met hun prachtige wagens (circa 1910) (Omer Vilain)

 

 

Het Van der Sweepplein (thans Ernest Feysplein) met het station dat buiten gebruik in 1946, in 1956 afgebroken werd. Rechts ziet men de spoorverbinding van het station naar het Kaaistation. Links een zicht op de Stationsstraat (thans Perronstraat). Dat er geen groot verkeer was ziet men aan de mogelijkheid die er was een muziekkiosk en bloemenperk in het midden van het plein te hebben (Omer Vilain)

Stationsstraat werd in 1970 gewijzigd in Perronstraat

 

Het Wapenplein of de "Grote Markt" rijkelijk bevlagd en versierd. Waarschijnlijk ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van BelgiΓ« in 1905 (Omer Vilain)

 

Kalender geschonken aan de leden van de Oostendse Heemkundige Kring "De Plate", vzw door "Grafisch Bedrijf Lammaing" (Sneldruk-Center-Oostende). Samengesteld door Omer Vilain. - De illustraties bij de kalender worden afzonderlijk beschreven. Klik op het inventarisnummer.

Thema : Oostendse strandfolklore

Illustratie : Rond de eeuwwisseling brachten "pleziertreinen" massa's ééndagstoeristen naar Oostende. Opgedirkt in hun mooiste zondagse kleren stonden ze op het strand naar de mooie baadsters en baders te kijken. Dat alleen was het reisje waard (Omer Vilain)

De Torhoutsesteenweg, toen het nog een laan met bomen was, gezien in de richting van het Leopold I-plein. De garage rechts is waar nu de Permeke-galerij  gebouwd werd (Omer Vilain)

 

 

Het Prinses Clementinaplein met luxe-villa's. Rechts is het kruispunt Petit-Paris (Omer Vilain)

 

 

Een zichtje dat men weinig ontmoet. Eigenlijk een straat die niet erg gewijzigd is de Godshuizenstraat (thans Edith Cavellstraat). Waarschijnlijk genomen na de inwijding van de Sint-Jozefskerk (Omer Vilain)

In 1926 gewijzigd in Edith Cavellstraat

 

De Rogierlaan met enkele prachtige herenhuizen van op het einde van de vorige eeuw. De eerste stadstram reed toen door de Rogierlaan (Omer Vilain)

 

De Smet de Naeyerlaan, met het Hazegraskerkje en de reeds verhoogde straatberm naar de nieuwe brug (Omer Vilain)

 

De Keizerskaai (nu Vindictivekaai) (sic), gezien vanaf de Christinastraat. Men ziet het oud Collegegebouw en de eerste gasfabriek (met schouw) van Oostende, daterend van 1844. Nu is daar het Canadaplein en het Gerechtshof te zien (Omer Vilain)

Vindictivekaai = Vindictivelaan

 

De Vleesmarkt op het Oud Mijnplein. Een 60-tal slagers kwamen er op de marktdagen in verkoopstalletjes hun vleeswaren verkopen. In het torentje luidde het klokje het begin en het einde van de markt (Omer Vilain)

 

De Louisastraat gezien in de richting van het Wapenplein. De Beiaardtoren van het stadhuis herkent men duidelijk (Omer Vilain)

 

De Weststraat (thans Adolf Buylstraat) gezien in de richting van het Wapenplein. In 1900 reeds een drukke winkelstraat (Omer Vilain)

 

De Groentemarkt. Boeren kwamen van Diksmuide, Koekelare en andere dorpen om hun groente, boter en eieren te verkopen. Het was iedere donderdag een lange sliert van huifkarren die langs de Torhoutsesteenweg naar Oostende reden (Omer Vilain)

 

De Kapellestraat gezien van nabij de Jozef II-straat. Het was toen al een wandelstraat, evenwel zonder veel winkels (Omer Vilain)

 

Het Wapenplein met zicht op de Weststraat (nu Adolf Buylstraat). Enkel het huisje links staat er heden nog (Omer Vilain)

 

Kalender geschonken aan de leden van de Oostendse Heemkundige Kring "De Plate", vzw door "Grafisch Bedrijf Lammaing" (Sneldruk-Center-Oostende). Samengesteld door Omer Vilain. - De illustraties bij de kalender worden afzonderlijk beschreven. Klik op het inventarisnummer.

Thema : Oostende 1900 - 1910

Illustratie : De Vismarkt gelegen tussen de Bonenstraat en de Kadzandstraat. Op de voorgrond de orgeldraaier (man met snor) van de danszaal "Het Keuntje". Rechts tegen de muur een klein kapelletje, dat nu in het Heemkundig Museum van "De Plate" is ondergebracht (Omer Vilain)

Het kapelletje wordt niet meer tentoongesteld in het Stadsmuseum. Het wordt door de Heemkundige Kring "De Plate" bewaard in het erfgoeddepot in het oud stadhuis van Stene op de Conterdam

De Koninklijke Schouwburg gebouwd tussen 1898 en 1904 (architect Alban Chambon). Werd in 1965 afgebroken om er het Europacentrum te bouwen. Het is de meest jammerlijke afbraak van onze stad geworden (Omer Vilain)

 

Het "Ijzerpanorama" werd in 1924 gebouwd volgens de plannen van architect E. Brenta. Gelegen aan de Vindictivelaan nabij het 3de Handelsdok, waar nu het Stadhuis staat, bevatte dit rondvormig gebouw het reuzenschilderij van 115 m. lengte en bijna 15 m. hoog van Alfred Bastien dat de Ijzerslag van 1914-18 voorstelde. Het werd in 1954 afgebroken (Omer Vilain)

 

De Vismijn aan de Visserskaai gelegen werd in 1877 gebouwd. Wegens zijn cirkelvormige constructie in de volksmond "De Cierk" genoemd. Toen de nieuwe vissershaven met nieuwe vismijn aan de overzijde van de haven in 1934 in gebruik werd genomen, bleef het gebouw er nog tot in 1937 staan (Omer Vilain)

 

De Sint-Jozefskerk van Molendorp (Sas-Slijkens), gebouwd tussen 1868 en 1874. Uit verkeersredenen werd de kerk in 1954 afgebroken (Omer Vilain)

 

De Trinkhall, oorspronkelijk een schuilplaats voor wandelaars in het Leopoldpark met een tea-room-gebouw, op het einde van de vorige eeuw gebouwd. Werd in 1907 als badgebouw gebruikt, vermits er gebruik gemaakt werd van de artesische put die in het park geboord was geworden. Afgebroken in 1958 (Omer Vilain)

 

Het Fort Wellington. Begin van de bouwwerken hadden plaats onder Napoleon en werden beΓ«indigd door toedoen van Wellington. Deed sinds 1883 dienst als imposante toegang tot het Hippodroom Wellington. Werd jammerlijk na de Tweede Wereldoorlog wegens te grote beschadigingen afgebroken (Omer Vilain)